Czeremcha amerykańska - Padus serotina

[ Czeremcha późna ]
Drzewo rosnące najczęściej jako krzew wysokości do 8 m lub więcej. Liście skrętoległe, skórzaste, podłużnie lancetowate, zaostrzone, grobnokarbowano-piłkowane, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone, od spodu jasnozielone, wzdłuż nerwu środkowego żółtawo owłosione, jesienią żywożółte. Kwiaty kremowobiałe, średnicy do 1 cm, zebrane w walcowate grona, sterczące do góry lub odstające poziomo. Kwitnie w końcu maja i w czerwcu. Pochodzi z Ameryki Północnej. Szeroko rozprzestrzeniona w całej Polsce, choć niezbyt częsta, rośnie także w miejscach suchych (przeciwnie niż czeremcha pospolita) w lasach, na nieużytkach, w parkach. Ma bardzo skromne wymagania glebowe.

Słynie ze swojej zdolności do usuwania i zapobiegania tworzeniu się kamieni nerkowych. Kora czeremchy posiada właściwości ściągające, rozgrzewające, napotne, poprawiające trawienie, a także uspokajające, antybakteryjne i antywirusowe. Zalecana w niestrawności na tle nerwicowym, zapaleniu żołądka i znużeniu w okresie rekonwalescensji. Wykazuje zdolności odmładzające.