Dąb biały - Quercus albaRodzina: bukowate - Fagaceae Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej - ojczyzny najrozmaitszych gatunków z tego rodzaju - gdzie ma do 50 m wysokości (u nas dorasta do 25-30 m). Jego kora jest jasnoszara i pęka dużymi, płaskimi, lekko odstającymi płatami. Liście mają zmienny kształt, często są głęboko i nieregularnie klapowane. Mogą osiągać ponad 20 cm długości, od spodu są białawe, a jesienią przybierają winnoczerwoną barwę. W polskich parkach, na przykład na Dolnym Śląsku, częściej od typowego gatunku spotyka się odmianę łyżkowatą tego dębu (Q. alba "E l o n g a t a") o blaszkach liściowych węższych i wybrzuszonych ku górze. Dąb biały jest obecnie rzadko u nas spotykany, ale ze względu na odporność na mróz i dość szybki wzrost zasługuje na rozpowszechnienie. Jego nasiona kiełkują już jesienią, wkrótce po opadnięciu.
|