Daglezja zielona - Pseudotsuga menziesii

[ Jedlica zielona ]
Jedno z najwyższych drzew na świecie. W swojej ojczyźnie dorasta do 100 m wysokości i 4 m grubości. Rośnie w zachodniej części Ameryki Północnej, od Oceanu Spokojnego po wysokość około 3000 m w Górach Skalistych tworząc tam unikatowe zbiorowiska leśne. W Polsce osiąga 35 m wysokości. Jest najszybciej rosnącym drzewem klimatu umiarkowanego. Pokrój drzewa zbliżony do świerka. Kora osobników starych gruba i spękana. Pąki bez żywicy, ostro zakończone długie do 1 cm, brązowe i błyszczące. Igły zielone, spłaszczone długości od 2 do 4,5 cm, od spodu z dwoma białymi paskami, lekko zaostrzone na końcu. Kwiaty jednopienne, szyszki z charakterystycznymi długimi trójzębnymi łuskami, zwisające. Nasiona wysypują się zwykle wczesną jesienią, dopiero potem opadają szyszki.
Daglezja należy też do jednych z najbardziej wytrzymałych gatunków drewna. Jest bardzo twarda, więc, co za tym idzie, w małym stopniu narażona na wytarcia i inne uszkodzenia mechaniczne. Wykazuje poza tym odporność na działanie kwasów, nie straszne są jej też bakterie, grzyby i owady.

Zastosowanie: Z drewna daglezji wykonuje się okleiny i okładziny, parkiety, beczki, boazerie i okna. Poza tym, zastosowanie znajduje ono również w produkcji łodzi, samolotów, konstrukcji mających styczność z wodą i celulozą. Dobrze sprawdza się również jako drewno konstrukcyjne, a także surowiec do produkcji płyt pilśniowych i meblowych.

Zasięg występowania daglezji zielonej