Morwa biała - Morus alba

Drzewo o wysokości do 15 m i pierśnicy 60-80 cm. Rośnie szybko do wieku 40-50 lat, później dynamika wzrostu spada. Żyje 200-300 lat. Gatunek ten jest hodowany w Europie od XI-XII wieku. Wykorzystanie drzew morwy do hodowli jedwabników, którego gąsienice żerują na liściach tego drzewa, zgodnie z legendami chińskimi sięga 46 wieków, to jest do roku 2600 przed naszą erą. Źródła historyczne datują początek wykorzystania kokonów jedwabników, więc i drzew morwy na 30 wieków p.n.e. Późniejsza historia drogi morwy i jedwabników do Europy wiedzie przez Japonię, Persję, Bizancjum, Rzym i Francję. Ciekawostką jest fakt, że pierwsze papierowe pieniądze Chińczycy wykonali z kory i łyka morwy białej. Pędy i liście morwy zawierają hormon wzrostu. Owoce morwy, małe niełupki otoczone zmięśniałymi okrywami okwiatu, tworzą podobny do jeżyny owoc złożony. Są one jadalne, chociaż smaczniejsze są owoce morwy czarnej, rzadko występującej w Polsce.