Orzesznik pięciolistkowy - Carya ovata

Drzewo dorastające do 27 m wysokości. Kora jasnoszara, łuszcząca się wąskimi pasmami, które odstają od pnia. Pąki pokryte są czarnymi łuskami. Pąk szczytowy jest gruby. Ma około 15 mm grubości. Ma barwę zielono-brązową bądź matowozłotą. Czasami bywa jedwabiście omszony.
Liście nieparzystopierzaste składające się z 5 (bardzo rzadko z 7) listków. Szczytowy listek jest największy. Listki są eliptyczne lub odwrotnie jajowate, piłkowane, grube i często tłuste. Ogonek liściowy sztywny i zwykle owłosiony tylko u nasady. Jesienią przebarwiają się na złotożółty kolor.
Kwiaty rozdzielnopłciowe, męskie zebrane w kotki, żeńskie zebrane po kilka w kłosy na szczytach pędów.
Owoce kuliste do 6 cm średnicy, w grubej okrywie, pękającej i odpadającej po dojrzeniu. Orzech jest wyraźnie żebrowany i posiada cienką, białą skorupkę. Jadalny.
Rośnie w dolinach rzek, na zboczach, na równinach, na żyznych, dostatecznie wilgotnych glebach. Wchodzi w skład wielogatunkowych lasów liściastych. Jest wytrzymały na mrozy. W Polsce jest czasami uprawiany w parkach północnej i zachodniej części kraju.