Wierzba mandżurska - Salix matsudana

Drzewo wysokości do 5 metrów, o dość wąskiej koronie z wyprostowanymi gałęziami, które są spiralnie poskręcane. Pędy żółtawe lub oliwkowozielone, czerwonawe od strony nasłonecznionej. Kora żółta. Liście lancetowate, długości do 20 cm, drobno piłkowane, z wierzchu ciemnozielone, od spodu szarozielone, bez śladów owłosienia. kotki na bardzo krótkich szypułkach (15 mm). W Europie uprawiana jest od XVII w., ale wyłącznie klon (żeński) o długich, zwisających pędach i gałęziach. Jest średnio wytrzymała na mrozy. W Chinach znane są formy o wyprostowanych gałęziach i dość szerokich koronach, ale najczęściej uprawia się formy "płaczące" np. wierzba babilońska, szeroko rozpowszechniona także (w uprawie) poza Chinami, w krajach Europy i Azji o łagodnym klimacie. Często stosowana w zadrzewieniach osiedlowych. Charakteryzuje się szybkim wzrostem. Nadają się do sadzenia pojedynczo oraz grupowo. Odpowiednia do atriów, pojemników, wazonów. Gałęzie używane są do suchych bukietów.