Czernidłak błyszczący - Coprinus micaceus (Bull.) Fr.
Rodzina: czernidłakowate - Coprinaceae
|
Owocnik: kapelusz średnicy 2-4 cm, beżowy do ochrowobrązowawego, na szczycie ciemniejszy, początkowo kształtu jajowatego lub kulistego, później rozprostowany i szeroko otwarty, w czasie suszy wysychający, w okresie deszczowym rozpływający się. Powierzchnia wzdłużnie pręgowana, pokryta u młodych owocników drobnymi, silnie błyszczącymi ziarenkami, które szybko zanikają. Blaszki początkowo białawe, później żółtawe, w końcu czarne (ostrza blaszek długo pozostają białe), gęsto ustawione, wąsko przyrośnięte do trzonu, po dojrzeniu w czasie wilgotnej pogody rozpływają sie. Trzon biały, wielkosci 5-10 x 0,3-0,5 cm, początkowo drobno oprószony, później gładki i lśniący, wewnątrz pusty. Miąższ biały, bardzo cienki w kapeluszu, o smaku łagodnym i słabym, nieokreślonym zapachu. Zarodniki o wymiarach 8-10 x 4-6 µm, kształtu cytrynowatego, gładkie. Wysyp brunatno-czarny.
Występowanie: pospolity, wyrastający od wiosny do jesieni, gromadnie, na zmurszałych pniakach lub przy korzeniach drzew, w lasach, parkach, ogrodach itp. Wartość: młode owocniki jadalne. Niektóre źródła podają, że trujący po spożyciu z alkoholem. Literatura:
- Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda - "Grzyby i ich oznaczanie" - Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las |