|
[ Lepiota magnispora (Murrill 1912) ]
Owocnik: kapelusz średnicy 3-8 cm, z cynamonowo-, pomarańczowo- lub czerwonobrązowymi łuseczkami na tle barwy od białawej do żółtawej. W środku skórka się nie rozciąga i zachowuje jednolicie ciemną barwę. Brzeg obwieszony wełnistymi kosmkami. Trzon bladocielisty, ze słabo zaznaczoną, wełnisto-włóknistą strefą pierścieniową, poniżej której wełnisty z powodu żółtawej osłony. Zapach przyjemny, grzybowy, rzadko słabo przypominający zapach czubajeczki cuchnącej (kwaskowaty, trochę ostry).
Zarodniki podłużne wrzecionowate, (12)14-18 x 4-5,5 µm.
Występowanie: VIII-X; w lasach liściastych i iglastych, bez specjalnych wymagań glebowych; dość częsta.
Wartość: niejadalny.
Uwaga: możliwość pomylenia z czubajeczka wełnista.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
Publikacje:
- Kujawa A., Gierczyk B. 2016. Rejestr grzybów chronionych i zagrożonych w Polsce. Część IX. Wykaz gatunków przyjętych do rejestru w roku 2013. Przegląd Przyrodniczy XXVII, 3 (2016): 3-55
|