Niszczyca p³otowa - Gloeophyllum sepiarium (Wulf.) P. Karst.
Rodzina: niszczycowate - Gloeophyllaceae
|
Owocnik: wielko¶ci 4-10 x 3 cm, bokiem przyro¶niêty, rzadziej rozpostarty, pó³kolisty, kolisty, czêsto wyd³u¿ony, listewkowaty, rdzawobr±zowawy lub czarnobr±zowy. Brzeg ja¶niejszy, pomarañczowordzawy, rdzawobr±zowawy lub ochrowy. Powierzchnia nierówna, szorstka, szczeciniasto-filcowata, u starych okazów ³ysiej±ca. Hymenofor zmienny: porowaty, porowato-blaszkowaty lub nieregularnie blaszkowaty, ¿ó³tawy, pomarañczowy, rdzawy lub br±zowawy. Blaszki mog± ³±czyæ siê anastomozami. Mi±¿sz rdzawobr±zowy, korkowaty, strefowany, cienki. Zarodniki wielko¶ci 9-12,5 x 3-4,5 µm, cylindryczne, z jednej strony sp³aszczone, g³adkie, bezbarwne. Wysyp bia³y. Wystêpowanie: I-XII; na martwym drewnie drzew iglastych, w lasach, zaro¶lach, bardzo czêsto na drewnie u¿ytkowym: na p³otach, podk³adach kolejowych, drewnianych mostkach, w budynkach, na s³upach telekomunikacyjnych itp. Bardzo pospolity w ca³ym kraju. Warto¶æ: niejadalny. Grzyb bardzo szkodliwy, powoduj±cy intensywn± brunatn± zgniliznê drewna. Uwaga: grzyb mo¿e silnie niszczyæ tak¿e drewno budowlane, poniewa¿ jest ma³o wra¿liwy na ¶rodki do konserwacji drewna. Gatunki podobne: - Niszczyca jod³owa - G. abietinum (Bull.) P. Karst., ró¿ni siê ciemniejszym, br±zowawym zabarwieniem (bez ¶ladu barwy ¿ó³tej i pomarañczowej) oraz hymenoforem z³o¿onym z lu¼nych, grubych blaszek. Ro¶nie na podobnym pod³o¿u i wystêpuje w podobnych siedliskach. - Niszczyca belkowa - G. trabeum (Pers.) Murrill. Znacznie rzadsza. Owocnik ochrowy, orzechowy lub umbrowy, u starszych okazów nagi, pó³kolisty, boczny lub prawie rozpostarty. Hymenofor porowaty, labiryntowaty lub w postaci anastomozuj±cych blaszek. Na drewnie li¶ciastym i iglastym, najczê¶ciej u¿ytkowym; na belkach, mostkach, p³otach, ¿erdziach w ogrodzeniach itp. Literatura:
- Barbara Gumiñska, W³adys³aw Wojewoda - "Grzyby i ich oznaczanie" - Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| gm. Ustronie M.: | Ko³obrzeski Las |