|
[ Syn. Rhizina inflata]
Owocniki: nieregularnie poduszkowate, średnicy 5-15 cm, spłaszczone, półkoliste, nieregularnie pozwijane, z garbkiem, pozbawione trzonu; strona spodnia jest gęsto obsadzona białawymi, bardzo łamliwymi nibykorzonkami (ryzoidami). Powierzchnia brązowa do ciemnobrązowej, gładka, matowa, młody brzeg białawy, spodnia strona biaława do jasnożółtej. Miąższ jasnobrązowy, kruchy, stary - włóknisty.
Jest znany głównie jako grzyb pyrofilny, czyli "ogniolubny", a więc związany w swym rozwoju z ogniem i tym samym z wysoką temperaturą. Wytwarza owocniki w postaci miseczek, których górna (brązowa) strona jest w całości pokryta hymenium workowym, czyli palisadą worków i wstawek. W maczugowatych workach o wymiarach do około 300×13 µm powstają zarodniki workowe mierzące 22-30×6-7 µm, które są jednokomórkowe, wrzecionowate, silnie wydłużone. Zarodniki te mogą przelegiwać w glebie kilka lat, a kiełkują
najlepiej w temperaturze 35-45°C. Kiełkowaniu sprzyjają również wydzieliny żywych korzeni drzew iglastych. Bazę pokarmową dla grzybni stanowią zwykle korzenie pniaków po świeżo ściętych drzewach (np. w pobliżu ognisk), ale grzyb może też wykorzystać do tego celu korzenie jeszcze stojących żywych drzew iglastych.
Występowanie: X-III; szeroko rozpowszechniony latem i jesienią, w lasach iglastych, w grupach, na miejscach po starych ogniskach, czy wypaleniskach, zwłaszcza w terenach podgórskich i górskich, również jako pasożyt na korzeniach młodych drzew iglastych
Wartość: jadalny
Uwaga: podobne, duże i rozpostarte owocniki tworzy krążkownica wrębiasta, ta jednak jest przytwierdzona do podłoża jednym, grubym korzeniem.
Literatura:
- Till R.Lohmeyer . Ute Künkele - "Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie"
|