Wodożytka nowozelandzka - Potamopyrgus antipodarum (John E. Gray, 1843)
Gromada: ślimaki - Gastropoda
|
Wysokość muszli wynosi zazwyczaj: 5-6,5 mm, szerokość 2-3,5 mm. Muszla grubościenna, jajowato-stożkowata, o barwie od jasno- do ciemnobrązowej, z 5-6 skrętami, narastającymi szybko i równomiernie, bardzo delikatnie prążkowana. Barwa ciała zmienna, grzbietowa strona ciała zwykle ciemnoszara, brązowa lub czarna, stopa jasnoszara.
Odżywia się detrytusem, zjada także peryfitonowe glony, okrzemki, jak i bakterie z błony powierzchniowej. Rozkładające się opadłe liście z drzew mogą również stanowić pokarm.
Gatunek obcy pochodzący z Nowej Zelandii, zawleczony w wodach balastowych przez statki. W Polsce notowany od 1933 roku.
Występuje w różnych typach siedlisk w nizinnych rzekach, strumieniach górskich, jeziorach i źródłach. Zasiedla wody słonawe i strefy ujściowe rzek, toleruje zasolenie. Na terenach skolonizowanych występują tylko partenogenetyczne samice.
|
|