Krótkosz białawy - Brachythecium albicans (Hedw.) Schimp.
Rodzina: krótkoszowate - Brachytheciaceae
|
[ Krótkosz wyblakły ] Opis: Tworzy luźne, białawe, błyszczące darnie. Łodyżki żółte, płożące się lub wzniesione, długości do 6 cm, pierzasto rozgałęzione, u dołu z brązowymi chwytnikami. Liście gęsto ułożone, przylegające, jajowato-lancetowate, długości do 2 mm, szrokości 1 mm, podłużnie fałdowane. U nasady lekko zwęzone, na szczycie wyciągnięte i szydlasto zakończone, niewyraźnie drobnoząbkowane. Żebro żółte, sięga do połowy liścia. Roślina dwypienna. Seta długości do 2 cm, purpurowa. Puszka jajowata, zgięta, długości 2 mm, szerokości 1 mm, ciemnobrązowa. Wieczko stożkowate, na szczycie tępe, zakończone dużą brodawką. Występowanie: Pionierski mech zasiedlający miejsca nasłonecznione, podłoże przepuszczalne, gleby słabsze, szczególnie piaszczyste. Częsty na wydmach nadmorskich. Występuje także na pastwiskach, rzadziej w pasach drogowych i wysypiskach. Jest to roślina otwartych siedlisk i rzadko zdarza się w cieniu. Częsty w borach sosnowych. Literatura:
- Hanna Wójciak - "Flora Polski. Porosty, mszaki, paprotniki" |
| gm. Ustronie M.: | Lotnisko Bagicz |