Wstecz

Siedliska przyrodnicze wymagające ochrony

*1150 Zalewy i jeziora przymorskie (laguny)


Podtyp: *1150-2 Jeziora przybrzeżne

W polskiej strefie Morza Bałtyckiego znajdują się liczne kryptodepresyjne jeziora przymorskie, z których większość ma charakter estuariów. Należą tu takie zbiorniki, jak Resko Przymorskie i Liwia Łuża. Mimo że niejednokrotnie posiadają podobną genezę i są podobnego typu geomorfologicznego, odmienność ich wynika z różnych stosunków hydrologicznych ukształtowanych w wyniku przewagi bądź czynnika lądowego, bądź morskiego. O wpływie czynnika lądowego decyduje wielkość zlewni i jej zasobność w wodę, a czynnika morskiego możliwość kontaktu z morzem. Jeziora przybrzeżne powstały w wyniku odcięcia zatok morskich mierzejami tworzonymi przez depozycję klastycznego materiału wleczonego przez fale i prądy litoralowe. Są to przeważnie polimiktyczne, eutroficzne i lekko zasolone jeziora, zarówno o znacznych powierzchniach, jak i płytkie, ich maksymalna głębokość nigdy nie przekracza 6,3 m.

Często mają trudno dostępne brzegi, rzeźba den pierwotnych jest zatarta przez warstwę mułów miąższości kilku lub kilkunastu metrów. Od morza oddzielone sa piaszczystymi mierzejami pokrytymi wydmami. Wody tych jezior są mniej lub więcej eutroficzne, charakteryzują się dużą roczną produkcją, mętną wodą, widzialnością 0,5 do 1m, przez co bardzo słabo rozwinięte są rośliny podwodne. Ponieważ są to zbiorniki płytkie, ich wody są w znacznym stopniu natlenione do dna. Charakteryzują się dużymi wahaniami poziomu lustra wody - amplitudy przekraczajace nawet 100 cm. Zmienność poziomu lustra wody może nie wykazywać związku z wahaniami rzek do nich wpadajacych. Stany maksymalne i minimalne w różnych okresach są pochodnymi niskich i wysokich stanów dopływów lub stanów morza bądź wynikiem nałożenia się jednych i drugich.

Ze względu na mieszanie się w wielu miejscach wód morskich z wodami jeziornymi, jeziora przybrzeżne mają charakter jezior słonawych. Wlewające się wody morskie mają bardzo ważne znaczenie. Możemy tu spotkać gatunki roślin i zwierząt właściwe dla wód słodkich i słonawych. Zbiorniki te są miejscem bytowania interesujacej fauny kręgowców i bezkręgowców. Na szczególną uwagę zasługuje awifauna, bowiem omawiane siedlisko leży w strefie wybrzeża, wzdłuż którego biegnie jedna z najważniejszych w Polsce tras corocznych wędrówek ptaków. Mimo ogólnie eutroficznego charakteru wód, na omawianych siedliskach występują interesujace i rzadkie fitocenozy, np.: z grzybieniami północnymi, wywłócznikiem skrętoległym, brzeżycą jednokwiatową, zamętnicą błotną oraz ramienicami Chara delicatula i Chara aspera. Siedlisko to posiada bardzo duży walor przyrodniczo - krajobrazowy. Obszar występowania jezior przybrzeżnych to jeden z najatrakcyjniejszych terenów w Polsce, który łączy w sobie cenne elementy przyrody ożywionej i nieożywionej (morze, jeziora, plaża, ustabilizowane i ruchome wydmy, lasy i obiekty kultury materialnej).


Szuwary trzcinowe nad jeziorem Resko Przymorskie