2110 Inicjalne stadia nadmorskich wydm białych

Siedlisko to stanowią drobne pofałdowania na granicy plaży letniej i zimowej (2110-1) lub gładkie kopczyki z piasku u podnóża wydmy białej (2110-2), często poddawane działaniu sztormów. Siedlisko jest bardzo dynamiczne i przemodelowywane w wyniku działania sztormów, a zwłaszcza w wyniku działalności rekreacyjnej.

podtyp: 2110-2 Inicjalne stadia nadmorskich wydm na pograniczu plaży i białych wydm z niehalofilnym zbiorowiskiem Elymo-Ammophiletum arenariae honckenyetosum (zespołem piaskownicy zwyczajnej i wydmuchrzycy piaskowej w podzespole z honkenią piaskową).

Są to pierwsze stadia powstawania wydm ma brzegu morza, zbudowane z szeregu zmarszczek lub niskich pagórków w wyższej części plaży (wydma pierwotna/przednia, przedwydmie). Siedlisko może potencjalnie występować na całej długości pasa nadmorskiego, nawet u nasady klifów, ale ze względu na miejscowe zniszczenia – wykształca się nie w sposób ciągły, występują także różne fazy jego degradacji lub regeneracji.

Lepiej wykształcone postaci można spotkać na najmniej uczęszczanych odcinkach brzegu aluwialnego: na wschód od Ustronia Morskiego (u nasady niskiego klifu). między Pogorzelicą a Mrzeżynem (354-362 km wybrzeża), między Rogowem a Dźwirzynem (346-348 km), między Dźwirzynem a Grzybowem (339-343 km).

W Kołobrzegu siedlisko wykształca się fragmentarycznie i w wąskich pasmach terenu między wydmami i plażą rekreacyjną, z reguły tam, gdzie pozwala na to ogrodzenie. Najlepsze warunki do występowania tego siedliska znajdują się na zapleczu szerokiej plaży w obrębie wojskowej stacji bazowania na zachód od ujścia Parsęty, gdzie inicjalne wydmy mają jedne z najlepszych warunków do występowania w skali regionalnej. Gatunkami bytującymi w takich warunkach są honkenia piaskowa oraz rukwiel nadmorska tworzące wybitnie niestabilne zbiorowiska na odcinkach zalewanych falami. Towarzysza im takie gatunki jak: solanka kolczysta oraz trawy wydmuchrzyca piaskowa i piaskownica zwyczajna w wyższych partiach plaży letniej. Systemy korzeniowe utrwalają lotne podłoże, a wokół pędów tworzą się kopczyki piasku, inicjując powstawanie wydm.

Zagrożenia: siedlisko jest wybitnie niestabilne, wrażliwe na działanie czynników naturalnych (wiatr i fale sztormowe), a przede wszystkim na zadeptywanie przez plażowiczów.
Strefa nadmorska jest jedynym miejscem występowania tego siedliska.