Wstecz

Siedliska przyrodnicze wymagające ochrony

*2130 Nadmorskie wydmy szare


Są to w miarę ustabilizowane wydmy, skolonizowane przez trwalszą roślinność, z początkami odkładania się próchnicy. Siedlisko reprezentowane jest przez wydmy wzdłuż pasa nadmorskiego, z pominięciem najsilniej abradowanych odcinków dyluwialnych i aluwialnych. Lepiej wykształcone postaci spotkać można na najmniej uczęszczanych odcinkach brzegu aluwialnego: między Pogorzelicą a Mrzeżynem (354-362 km wybrzeża), między Rogowem a Dźwirzynem (346-348 km), między Dźwirzynem a Grzybowem (339-343 km).
Podobnie jak w przypadku siedliska 2120, na pierwszym z odcinków wydmy są szczególnie intensywnie niszczone przez abrazję i wtórnie usypywane - stąd występują tam różne stadia i formy wykształcenia siedliska. Wyjątkowe stanowisko siedliska znajduje się na wschód od Pogorzelicy - po wylesieniu wydm na większym obszarze na potrzeby poligonu, na skutek przerwania sukcesji i jej obecnego odnawiania – siedlisko występuje w nietypowym układzie - nie na wałach, ale na wnikającym głębiej w pas wydm, niemal płaskim fragmencie terenu.

W mieście Kołobrzeg siedliska wydm szarych zostały zalesione lub przekształcone w zieleń parkową i jedynie wąski pas na szczycie wału wydmowego w obrębie wojskowej jednostki bazowania na zachód od ujścia Parsęty to siedlisko zachowane w rozpoznawalnej postaci.



Tekst opracowany na podstawie Planu Zadań Ochronnych dla obszaru "Trzebiatowsko - Kołobrzeski Pas Nadmorski"
oraz na podstawie waloryzacji przyrodniczej NOF z 2015 r.

Pas wydm nadmorskich na obszarze wojskowej jednostki bazowania