Miesierka niedopaska - Megachile versicolor (Smith, 1844)
Rząd: błonkówki - Hymenoptera
Rodzina: miesierkowate - Megachilidae
|
Morfologia: Długość ciała, samica 11-14 mm, samiec 8-10 mm. Ciało czarne, pokryte złotawymi włoskami. Przepaski z jasnych włosków na tylnych krawędziach tergitów wąskie, często przerwane po środku (u samicy szeroko przerwane na tergitach 1-4). Szczoteczka brzuszna dwubarwna - z przodu intensywnie pomarańczowa, z tyłu (na sternitach 5 i 6) czarna. W przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.
Biologia: Czas lotu: maj - wrzesień. Pokarm: nektar. Dla larw samice magazynują pyłek i nektar, najczęściej z kwiatów roślin z rodzin bobowatych i złożonych. Gniazda zakładają w drewnie (wykorzystują korytarze wydrążone przez owady ksylofagiczne), bądź w pustych łodygach roślin (chętnie jeżyn). Komory lęgowe wyścieła liśćmi wycinanymi żuwaczkami z krzewów róż, tarnin i innych roślin. Występowanie: Skraje lasów, parki, ogrody - najchętniej tereny otwarte w pobliżu złogów martwego drewna, w którym gniazduje. Także kwietne łąki, polany, ugory, przydroża i tereny ruderalne, gdzie odwiedza kwiaty. Pospolity. |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las |