Wstecz

Wstecz ][ Katalog ][ Dalej ]

Wierciel nadmorski - Nacerdes melanura (Linnaeus, 1758)

Rząd: chrząszcze - Coleoptera
Rodzina: zalęszczycowate - Oedemeridae

Wierciel nadmorski
Morfologia: Długość ciała 6-14 mm, szerokość odwłoka 2,5-3 mm; ubarwienie rozmaite, przeważają barwy żółte i brunatne (zwłaszcza na przedpleczu i pokrywach) w różnych odcieniach.

Biologia: Gatunek słonolubny (halobiont lub halofil, tolerujący zarówno duże, jak i słabe zasolenie). W naszych warunkach klimatycznych, po rójce (o zmroku) w czerwcu lub lipcu, samice składają jaja w szczelinach drewna (najczęściej są to konstrukcje budowli nadmorskich: portowe nadbrzeża, mola, pale mostowe itp.), okresowo zalewanego wodą. Młode larwy żerują w zewnętrznych, namokniętych warstwach drewna, a w miarę wzrastania przechodzą do warstw twardszych, w których wygryzają chodniki, wypełniane następnie trocinkami i ekskrementami. Cykl rozwojowy roczny lub dwuletni. Dorosłe owady odwiedzają kwiaty roślin zielnych.

Występowanie: Notowany z nielicznych miejscowości rozproszonych w różnych częściach kraju, ale pewne, trwałe jego stanowiska leżą na Pobrzeżu Bałtyku i Pojezierzu Pomorskim.

Uwaga: Jest poważnym szkodnikiem drewnianych urządzeń portowych i okrętowych oraz palów mostowych.

Literatura:
- Klucze do oznaczania owadów Polski, część XIX, zeszyt 85
- Mapa Bioróżnorodności Baza Danych - http://baza.biomap.pl/pl/db


Kołobrzeg: Na kamieniu przy molo (18.08.79)
gm. Ustronie M.: Ustronie Morskie, plaża (31.VI.2002, S. Czachorowski)