Przytulia czepna - Galium aperine L.
Rodzina: marzanowate - Rubiaceae
Roślina roczna o leżącej lub wspinającej się łodydze. Osiąga długość 0,3-1,5 m. Czepia się innych roślin za pomocą haczykowatych, sztywnych włosków. Jest ostro czterokanciasta, węzły ma zgrubiałe i owłosione. Liście w okółkach w liczbie od 6-10 w jednym okółku. Listki podobnie jak łodyga zadzierzyste. Roślina ruderalna i azotolubna.
Jest to najczęściej występująca przytulia; rośnie w nadbrzeżnych zaroślach, na plotach, miejscach zapuszczonych, ale i na polach uprawnych, na niżu i w górach; w Polsce bardzo pospolita. Kwitnie V-X.
Kołobrzeg: | Pospolity; łęgi jesionowo-olszowe, szuwary, łozowiska, parki, nieużytki, gruzowiska |
gm. Kołobrzeg: | Bardzo częsty - ocz. wod. i śródpolne zagłębienia bezodpływowe; płaty przejściowe między lasem brzozowo-dębowym a borem bażynowym; przychacia; przypłocia; przydroża; brzegi wód; skraje lasów - ocz. wod. nr V przy żwirowni w Drzonowie; ocz. wod. nr IV w Karcinie - płaty przejściowe między lasem brzozowo-dębowym a borem bażynowym na NW od Dźwirzyna |
gm. Gościno: | Dargocice, Gościno, Kamica, Karkowo, Lubkowice, Mołtowo, Myślino, Ołużna, Pławęcino, Pobłocie Małe, Ramlewo, Robuń, Wartkowo, Ząbrowo |
|