Bez czarny - Sambucus nigra
Rodzina: bzowate - Sambucaceae
Znany też pod nazwą bez lekarski. Duży krzew, rzadziej małe drzewko. Wysokość 3-6 m. Ma szare, pokryte dużymi przetchlinkami gałązki. Po przełamaniu widoczny jest w nich biały, gąbczasty rdzeń. Liście duże, nieparzystopierzaste, po roztarciu nieprzyjemnie pachnące. W czerwcu zakwitają żółtawobiałe kwiaty, zebrane w szerokie, płaskie, bardzo charakterystyczne baldachy. W sierpniu i wrześniu dojrzewają czarne, błyszczące kiście owoców. Kwiaty i owoce są surowcem zielarskim. Bez czarny jest gatunkiem preferującym miejsca żyzne lub wręcz przeżyźnione. Towarzyszy człowiekowi, rosnąc na podwórkach wiejskich, przypłociach, śmietnikach i przychaciach. Występuje także na skrajach żyznych lasów i w sródpolnych laskach.
| Kołobrzeg: | Pospolity. 200 m na E od ścieżki z Podczela nad morze na wydmach szarych, zagajnik z czarnego bzu porośnięty bluszczem |
| gm. Ustronie M.: | Łasiński Las; Las Kołobrzeski |
 |
Zasięg występowania bzu czarnego
|
|
