Jałowiec sabina - Juniperus sabina

Krzew niski do 1,5 m, rozrastający się szeroko. Gałęzie krótkie, miotełkowate, wyprostowane. Najdrobniejsze gałązki bardzo cienkie, wałeczkowate, gęsto pokryte łuskowatymi, drobnymi, silnie przylegającymi igłami o tępym wierzchołku. Igły pod spodem gruczołowate. Roztarte gałązki wydają silny zapach, który pochodzi od eterycznego olejku - sawinolu. Igły szpilowate występują na ocienionych gałązkach wewnątrz krzewu. Mają one długość do 4 mm, są ostre, z wierzchu sinozielone, z bruzdowatym zagłębieniem, po 3 w okółku. Szyszkojagody kuliste, średnicy 5-7 mm, granatowoczarne z sinym nalotem, zwisające na krótkich szypułkach. dojrzewają jesienią lub wiosną przyszłego roku i zawierają zwykle po 2 nasiona. Występuje zarówno w Europie, Azji jak i Afryce. W Polsce występuje tylko na kilku stanowiskach w Pieninach. Uważa się go za relikt okresu przedlodowcowego.

Stosowany w medycynie ludowej poza tym jako środek przeciw wszom, pluskwom i molom. Olejek sawinowy jest trujący a niewielka jego ilość może doprowadzić do zgonu.