|
Owocnik: kapelusz średnicy 1-2 cm, za młodu beżowy do ochrowożółtawego, później delikatnie szary, kształtu początkowo naparstkowatego, później szeroko dzwonkowatego, wyraźnie promieniowo bruzdkowany. Skórka naga. Blaszki szeroko ustawione, przyczepione. Trzon białawy, trochę higrofaniczny, cały delikatnie oszroniony, przy podstawie czasem skąpo pokryty rdzawobrązowawą, filcowatą grzybnią. Wysyp czanobrązowy. Zarodniki eliptyczne, gładkie, 7-10 x 4-5 µm.
Występowanie: V-X; na martwym drewnie liściastym, na pniakach i pniach, rzadziej pozornie na ziemi (na zagrzebanym drewnie), tworzy gęste kobierce, wygląda jak posiany; częsty.
Uwaga: gatunek ten należy do nielicznych czernidłaków, których kapelusz i blaszki nie rozpływają się. Kobiercowaty wzrost prawie wyklucza możliwość pomylenia.
Wartość: trujący w połączeniu z alkoholem (działanie trujące: patrz czernidłak pospolity), poza tym nietrujący. Za mały, by go zbierać.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|