|
Owocnik: kapelusz szerokości 10-20 cm, barwy drewna, na starość szarobrązowawy, z jaśniejszą, białobeżową krawędzią zewnętrzną, często z żółtawą strefą przejściową, grubo konsolowaty. Rurki jasnobeżowe, duże, blaszkowatolabiryntowate, tylko miejscami porowate. Miąższ blado-korkowo brązowawy, bardzo łykowaty i zwarty. Wysyp biały. Zarodniki podłużnie eliptyczne, gładkie 5-7 x 2,5-3,5 µm.
Występowanie: I-XII; na pniach i pniakach, zwłaszcza na dębach, rzadko także na kasztanach jadalnych lub drzewach liściastych; bardzo częsty. Saprofit i pasożyt rannowy powodujący brunatną zgniliznę drewna.
Uwaga: owocniki wieloletnie. Rurki pozornie niewarstwowe, ponieważ tylko warstwa rodzajna się odnawia.
Uwaga: Na Polesiu palono gmatwka dębowego wewnątrz mieszkań w skorupie lub wprost na podłodze jako środek przeciw komarom. (Kazimierz Moszyński, Kultura Ludowa Słowian, Tom 1 - Kultura materjalna, 1929)
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik", "Grzyby - łatwe i pewne rozpoznawanie"
|