Koźlarz pomarańczowożółty - Leccinum versipelle (Fr.) Snell.
Rodzina: borowikowate - Boletaceae
|
Owocnik: kapelusz średnicy 5-15(20) cm, żółtopomarańczowy do ceglastoczerwonawego, także żółtobrązowawy do pomarańczowobrązowawego, niekiedy silnie blaknący, powoli tracący odcień pomarańczowy. Skórka wystająca poza brzeg kapelusza. Rurki za młodu z odcieniem szarym, wkrótce stają się szarożółtawe, po ugnieceniu prawie nie zmieniają się. Trzon na białym tle pokryty czarniawymi, szorstkimi łuseczkami. Miąższ białawy, po przekrojeniu zmienia kolor na różowoliliowy do fioletowoszarego, później czernieje, w dolnej części trzonu barwi się niebieskozielonawo. Zarodniki 12-16 x 4-5 µm.
Występowanie: VI-X; pod brzozami, w szczególności na terenach wrzosowiskowych, na glebach kwaśnych, piaszczystych, porośniętych wrzosem; miejscami dość częsty. Wartość: jadalny; ze względu na ścisły miąższ lepszy od koźlarza babki. Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las |