|
Owocnik: kapelusz średnicy 50-150 mm, biały, z wiekiem kremowopłowy, z ochrowymi plamami, masywny, początkowo wypukły lecz wcześnie z zagłębieniem w centrum, do płytko lejkowatego; powierzchnia sucha, matowa, gładka, czasem z drobnymi brudnoochrowymi kosmkami; w miejscach uszkodzonych przebarwia się szarozielonkawo. Blaszki gęste, mieszane, często rozwidlone, białe z kremowym ostrzem; przy brzegu kapelusza ostre, mniej lub bardziej zbiegające. Wysyp zarodników biały.
Trzon biały; krępy, 30-80 x 10-30 mm, równogruby lub zwężony ku podstawie; powierzchnia omszona; pełny, warstwa korowa z ochrowym odcieniem, uciśnięty przebarwia się jak i kapelusz.
Miąższ gruby, jędrny, uszkodzony po kilku godzinach bladozielonkawy; zapach słaby przyjemny; smak ostro piekący. Sok mleczny obfity, biały, niezmienny, wysychając twardnieje i przybiera barwę szarozielonkawą, z KOH intensywnie pomarańczowy.
Występowanie: Niezbyt częsty. Jesienią w lasach liściastych, rzadziej iglastych, w miejscach w których wyrasta także mleczaj chrząstka (Lactarius vellereus).
Wartość: niejadalny.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|