Nicówka ogórkowa - Macrocystidia cucumis (Pers.; Fr.) Heim
Rodzina: twardzioszkowate - Marasmiaceae
|
[ Mięsichówka ogórkowonna ] Owocnik: kapelusz średnicy 1-5 cm, cynamonowobrązowy do ciemnoczerwonobrązowego, czasem nawet czarnobrązowy. Brzeg w stanie świeżym jasniejszy, przeważnie nieżłobkowany, kulisto-dzwonkowaty, później się rozpłaszczający. Skórka sucha, delikatnie oszroniona (lupa). Blaszki za młodu białawe, później cielistoochrowe, przyrośniete. Trzon czerwonobrązowy, u dołu czarnobrązowy, całkowicie oszroniony do kosmkowatego. Wyraźny zapach świeżych ogórków, na starość prawie rybny. Smak ogórków. Wysyp biały do bladoróżowego, nieamyloidalny. Zarodniki eliptyczne, gładkie, o wymiarach 7,5-9 x 3-4 µm. Blaszki, kapelusz i trzon z daleko wystającymi, zaostrzonymi cystydami. Występowanie: VII-X; w lasach liściastych i iglastych, w miejscach odsłoniętych wśród ziół, przy drogach leśnych, strumieniach itp.; częsty. Saprotrof. Uwaga: ten bardzo zmienny gatunek zawsze można z łatwością rozpoznać po zapachu ogórków. Niejadalny. Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las |
| gm. Gościno: | Las nad Jez. Kamienica (1.12.2008 r.) |
