Wstecz

Wstecz ][ Katalog ][ Dalej ]


Pieczareczka różowoblaszkowa - Leucoagaricus leucothites (Vittad.) M.M. Moser ex Bon
Rodzina: pieczarkowate - Agaricaceae


Pieczareczka różowoblaszkowa
Pieczareczka różowoblaszkowa
[ Czubówka biała ]
Owocnik: kapelusz biały, białawy, pośrodku czasem nieco zszarzały, także czasem ze słabym różowym odcieniem, miejsca uciśnięte mogą żółknąć; 3-10 cm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego; powierzchnia prawie gładka, sucha, początkowo bardzl drobno przylegająco wełnisto-łuseczkowata na brzegu kapelusza; brzeg nieco wystający poza blaszki, początkowo z krótkimi resztkami osłony.
Blaszki białe, szarawe, z wiekiem różowieją, co najwyżej jasno mięsnoróżowe; po dłuższym czasie od zebrania owocników, podsychając, stają się wyraźniej mięsnoróżowe, także uciśnięte mogą nieco czerwienieć; prawie wolne; gęste.
Trzon biały, w uciśniętych miejscach czasami żółknący lub różowiejący; 40-80 × 7-15 mm, równogruby, podstawa bulwkowato lub maczugowato rozszerzona; powierzchnia gładka, naga; trzon z pierścieniem, pierścień błoniasty, trwały, biały, ściągalny ku górze; trzon w środku z pustym kanałem.
Miąższ biały, niezmienny lub wolno, słabo różowiejący lub żółknący; w centrum kapelusza dość gruby, u młodych owocników bardzo zwarty, potem elastyczny; smak i zapach słabe, przyjemne, grzybowe, czasem zapach wyraźny, nieco anyżowy.

Występowanie: owocniki wyrastają częściej dopiero późną jesienią, pojedynczo lub w grupach, nieraz licznie, na tereniach trawiastych, w parkach, na polach, w ogrodach, na trawiastych poboczach dróg. Częsta.

Wartość: jadalna. Można pomylić z podobnie wyglądającymi, śmiertelnie trującymi białymi muchomorami.


Kołobrzeg: Teren ogrodów działkowych im. E.Gierczak
gm. Siemyśl: Las koło jez. Kamienica