|
Owocnik: kapelusz średnicy 3-10 cm, oliwkowozielonawy do oliwkowobrązowawego. Skórka delikatnie aksamitna, zawsze sucha. Rurki długo pozostają lśniąco żółte, mają dość szerokie pory, po dotknięciu nie sinieją lub tylko trochę sinieją. Trzon na żółtawym tle czerwonobrązowawo siateczkowato-marmurkowaty, u samej góry czasem niezupełnie usiatkowany. Miąższ białawy, w trzonie żółtawy, po przekrojeniu przeważnie niesiniejący, dość ścisły.
Występowanie: VII-X; w lasach iglastych i mieszanych, na wszelkich glebach, nigdy nie rośnie w dużych skupiskach; częsty.
Wartość: jadalny; dzięki ścisłemu miąższowi i obojętnemu smakowi jeden z najlepszych grzybów jadalnych wśród podgrzybków; dopuszczony do obrotu handlowego.
Uwaga: możliwość pomylenia: podgrzybek złotawy, podgrzybek żeberkowany.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|