|
Owocnik: kapelusz średnicy 2-4 cm, początkowo stożkowaty do dzwonkowatego, potem płasko rozpostarty, często z wyraźnum garbem, w młodości gładki, później promieniście włóknisty do popękanego, orzechowobrązowy, w środku ciemniejszy, brzeg długo podwinięty, w młodości z resztkami zasnówki, gładki, ostry. Blaszki szerokie, wąsko przyrośnięte, początkowo szarobiałe, później jasnobrązowe, na osrzu biało oprószone. Trzon 4-7 cm wysoki, do 3-6 mm gruby, walcowaty, rozszerzony ku białawej podstawie, ale bez wyraźnego zaznaczenia bulwki (do 100 mm), kruchy, początkowo pełny, potem pusty, jasnobrązowy, u góry włóknisty, białawy. Miąższ cienki, białawy, o słabym zapachu i smaku rzodkwi.
Występowanie: VII-X; w lasach świerkowych na kwaśnych glebach, między mchami torfowcami i na wrzosowiskach, rzadko również pod drzewami liściastymi (buk, dąb).
Wartość: trujący.
Literatura:
- Pavol skubla - "Wielki atlas grzybów"
|