|
Owocnik: kapelusz średnicy 0,3-1 cm, cielisty do czerwonobrązowawego, podczas suchej pogody blaknący, w środku ciemniejszy, z pępkiem, o cienkim miąższu, na powierzchni promieniście pomarszczony. Blaszki cieliste, szeroko rozstawione, krótko przyczepione bezpośrednio do trzonu. Trzon czarnobrązowy do czarnego, długi i giętki, lśniący, podobny do końskiego włosa. Zarodniki 5,5-7 x 3-4 µm.
Występowanie: VII-XI; przeważnie w lasach iglastych na obumarłych zdrewniałych szczątkach (igły, gałązki, kora, szyszki, pniaki), przeważnie w większych grupach; częsty.
Uwaga: podczas suszy kapelusze silnie się kurczą i trudno je rozpoznać. Możliwość pomylenia z pępownikiem przenikającym o zapachu gnijącej kapusty.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|