|
[ Żagiew czarnotrzonowa, żagiew brunatna ]
Owocnik: kapelusz średnicy 5-15(25) cm, kasztanowatobrązowy, w środku często prawie czarnobrązowy, ku brzegowi jaśniejszy. Skórka naga, gładka i lśniąca. Rurki długo pozostają białe, zbiegają na trzon, mają wąskie pory, mniej więcej jak żagiew orzęsiona, tak że trudno je stwierdzić okiem nieuzbrojonym. Trzon szarobiaławy, z matową powierzchnią, centralny do bocznego, ku nasadzie się zwężający. Miąższ łykowato elastyczny. Zar. podłużnie eliptyczne, 6,5-9 x 3-4 µm.
Występowanie: V - IX; przeważnie na martwym drewnie liściastym, często w lasach łęgowych, na wierzbach, topolach i in.; dość rzadka.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|