Żagiew łuskowata - Polyporus squamosus (Huds.) Fr.
Rodzina: żagwiowate - Polyporaceae
|
Owocnik: średnicy 5-60 cm, grubości 0,5-5 cm, jednoroczny, początkowo kolisty, potem nerkowaty lub wachlarzowaty. Powierzchnia lepka, kremowa, ochrowa, płowa, pokryta koncentrycznymi rzędami przylegających trójkątnych łusek, barwy brązowej, kasztanowej lub prawie czarnej. Trzon często krótki, boczny lub ekscentryczny, bardzo rzadko centralny, wielkości 3-10 x 2-6 cm, w górze białawy lub brudnocielisty, w dole pokryty czarnobrązowym lub czarnym kutnerem. Miąższ soczysto-mięsisty, białawy lub żółtawy, po wyschnięciu lekki, korkowaty, kruchy. Zapach przyjemny, mączny. Rurki długości 5-10 mm, zbiegające, białawe lub brudnocieliste. Pory duże, 1-2(3) x 0,5-1,5 mm, nieregularne, kanciaste, białawe. Zarodniki wielkości 10-14(16) x 4-5(6) µm, podłużnie eliptyczne, bezbarwne, gładkie. Występowanie: V-IX; pasożyt żywych drzew liściastych (bardzo rzadko iglastych), na pniach w lasach, parkach, ogrodach, przy drogach, w zaroślach. W całej Polsce (z wyjątkiem wyższych położeń górskich) pospolity. Wartość: młode owocniki jadalne, lecz niezbyt smaczne. Na starość ma łykowaty miąższ. Przed jedzeniem obgotować. Literatura:
- Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda - "Grzyby i ich oznaczanie" - Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| Kołobrzeg: | Duże owocniki na platanie klonolistnym przy ul. Łopuskiego w 2006 r |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las |