|
Morfologia: Długość ciała 34 - 42 mm. Czarny, wierzch matowy, rzadziej błyszczący. Wierzch głowy i przedplecza punktowany, u formy typowej punktowanie to jest bardzo delikatne. Powierzchnia pokryw silnie pomarszczona, zmarszczki wyraźne i głęboko zaznaczone. Największy krajowy przedstawiciel rodzaju Carabus.
Biologia: Jest aktywny nocą, szczególnie po opadach deszczu. W czerwcu bądź lipcu ma letnią przerwę w aktywności, często natomiast widuje się go w sierpniu, a nawet wrześniu. Jest chrząszczem drapieżnym, niezdolnym do lotu, poluje biegając. Ofiarę oblewa sokami trawiennymi, a następnie wysysa jej nadtrawione tkanki. Soki trawienne służą mu również jako ciecz obronna. Zaniepokojony biegacz może je wystrzykiwać na odległość do 1 m. Jaja składa pojedynczo w małych dołkach w ziemi. Drapieżne larwy żyją w wierzchniej warstwie gleby.
Występowanie: Dość rzadko spotykany gatunek europejski. Zamieszkuje dość suche i świetliste lasy różnych typów. Spotykany na terenie całej Polski, częściej w regionach górzystych i wyżynnych.
Uwaga: do 30.09.2014 r. objęty był ścisłą ochroną gatunkową.
Ochrona gatunkowa: częściowa
Literatura:
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt
|