Długoskrzydlak sierposz - Phaneroptera falcata
Rząd: prostoskrzydłe - Orthoptera
Rodzina: pasikonikowate - Tettigoniidae
|
Morfologia: Długość ciała 12-18 mm. Skrzydła bardzo długie, tylne zauważalnie dłuższe od przednich, zwężające się ku końcowi. Pokładełko krótkie i szerokie, wygięte niemal pod kątem prostym. Oczy dwubarwne, zwykle czerwone w górnej części. Ciało walcowate, wydłużone, barwy zielonej. Tarcza przedplecza płaska, wygięta ku tyłowi, rdzawo kropkowana. Biologia: Czas lotu. lipiec - październik. Pokarm: młode pędy roślinne i owoce. Bardzo dobrze lata. Występowanie: Głównie ciepłe stanowiska porośnięte krzewami i niskimi drzewami, zwłaszcza murawy kserotermiczne. Niegdyś rzadki, obecnie pospolity. W XX wieku poszerzył zasięg swojego występowania w kierunku północnym, co związane jest ze zmianami klimatycznymi oraz zarastaniem niezagospodarowanych pól, łąk i pastwisk. Czerwona lista owadów; NT - bliski zagrożenia. Literatura:
- Tomasz Wilk, Wiaczesław Michalczuk, Sebastian Brochocki - PIERWSZE STWIERDZENIA DŁUGOSKRZYDLAKA SIERPOSZA PHANEROPTERA FALCATA (ORTHOPTERA: TETTIGONIIDAE) NA POMORZU ZACHODNIM - Przegląd Przyrodniczy XXV, 3 (2014) |
| Kołobrzeg: | Mirocice: trawiasty, południowy stok wzniesienia (15.VII.2018 - nimfa) |
| gm. Kołobrzeg: | Błotnica: murawa napiaskowa przy żwirowni (Wilk et al. 9.VIII.2014); Stary Borek: 1 km S, trawiaste wzniesienie z pkt. wys. 14,1 (23.08.2018); Rościeński Las (20.07.2022); |