|
Morfologia: Jest on zwykle mniejszy od kozioroga dębosza, gdyż osiąga "zaledwie" 17 - 30 mm długości. Można go też rozpoznać po znacznie ciemniejszych, niemal czarnych pokrywach, nie rozjaśnionych w tylnej części.
Biologia: Poza dębami opada również buki, a także stare drzewa owocowe. Jego rozwój trwa dwa lata. Samica składa jaja w szczeliny kory i szpary drewna na cienkich pniach i gałęziach drzew osłabionych, obumierających lub martwych, stojących lub powalonych na ziemię. Jako drzewa żywicielskie larw w piśmiennictwie podawano: dęby, buk, wiązy, grab, jesiony, klony, oraz drzewa owocowe, jak czereśnia, wiśnia pospolita i grusza pospolita. Larwy początkowo żerują pod korą, następnie w bielu. Wylęgnięte w sierpniu-wrześniu imago zimuje w komorze i wiosną wydobywa się na zewnątrz. Cykl rozwojowy dwuletni, może być przedłużony do trzech-czterech lat. Postacie dojrzałe spotyka się od maja do lipca przy wyciekającym z drzew soku oraz na kwiatach. Odbywają loty przy słonecznej pogodzie.
Występowanie: W Polsce jest notowany z nielicznych stanowisk w zachodniej i południowej części kraju. Występuje w ciepłych lasach liściastych i mieszanych w wieku powyżej 60 lat. Wymaga obecności niepielęgnowanych drzew żywicielskich, tj. z zamierającymi gałęziami oraz drzew martwych. Ważna jest także dostępność drzew, krzewów i roślin zielnych będących bazą pokarmową postaci dorosłych.
Uwaga: do 30.09.2014 r. objęty był ścisłą ochroną gatunkową.
Ochrona gatunkowa: częściowa
Czerwona lista owadów; DD - niezdefiniowane
Publikacje:
- Acta entomologica silesiana - Vol. 19, 2011: 85-86. Jacek Kurzawa, Wiesław Szczepański, Wojciech Szczepański: Nowe stanowiska Cerambyx scopolii (Fuessly, 1775) (Coleoptera: Cerambycidae) w Polsce
Literatura:
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt
|