|
|
Morfologia: Długość ciała 13-18 mm. Charakteryzuje się szeroką, z przodu płaską głową. Dorosły ma dwa duże, bocznie spłaszczone występy nad pierwszym segmentem tułowia. Przednie skrzydła są skórzaste.
Biologia: Spotykany jest na korze drzew, najczęściej na dębach, leszczynie ale także na olszy czarnej i topoli. Larwy występują od czerwca do lipca, owady dorosłe od lipca do września.
Występowanie: Żyje w cieplejszych rejonach, i to tylko miejscami. Z terenu Polski współcześnie znanych jest zaledwie kilkanaście stanowisk tego gatunku. W ostatnich latach 4 nowe stanowiska skoczka uszatego zostały odnalezione w Puszczy Sandomierskiej. Bardzo rzadki.
Uwagi: Obok cykad, należy do największych krajowych piewików (Auchenorrhyncha). Jest trudny do obserwacji, gdyż prowadzi skryty tryb życia, a maskujące ubarwienie pozwala mu na ukrycie się w gałęziach i na korze drzew wśród porostów.
Literatura:
- Marczak D. - Skoczek uszaty Ledra aurita (Linnaeus, 1758) (Hemiptera: Auchenorrhyncha: Cicadellidae) w Kampinoskim Parku Narodowym. Wiad. Entomol., 30(2):119 [552].
- Dobosz R., Kowalczyk J.K. - Pierwsze stanowisko Ledra aurita (Linnaeus, 1758) (Hemiptera, Cicadomorpha: Cicadellidae: Ledrinae) na Pobrzeżu Bałtyku - Acta entomologica silesiana, Vol.22 (online 005): 1, Bytom, November 03, 2014
- Dobosz R. - Nowe stanowiska Ledra aurita (Linnaeus, 1758) (Hemiptera, Cicadomorpha: Cicadellidae: Ledrinae) z Polski - Acta entomologica silesiana
Vol.23 (online 020): 1, Bytom, September 23, 2015
|