Szałaśnica jedwabista - Sericomyia silentis (Harris, 1778)
Rząd: muchówki - Diptera
Rodzina: bzygowate - Syrphidae
|
Morfologia: Długość ciała 14-18 mm. Jedna z największych muchówek polskich. Żółte pasy na tergitach odwłoka szerokie, pośrodku przerwane. V segment cały żółty. Scutellum (tarczka) czarne, bądź ciemnobrązowobordowe. Ubarwieniem upodobnia się do groźnych os lub pszczół. Biologia: Czas lotu: czerwiec - październik. Pokarm: nektar i pyłek. Larwy rozwijają się w materiale roślinnym, na przykład w torfie i żywią się martwą materią organiczną. Mają z tyłu ciała długą, podobną do ogona, wysuwaną rurkę do oddychania, co pozwala im żyć w zanurzeniu w niedotlenionych osadach wodnych. Występowanie: Lasy, bagna, wrzosowiska i torfowiska. W poszukiwaniu pokarmu potrafi znacznie oddalić się od miejsca wylęgu. Występuje w całej Polsce. Uwaga: Można pomylić z niektórymi prężcami z rodzaju Chrysotoxum. Czerwona lista owadów; DD - nieokreślone |
| gm. Kołobrzeg: | Błotnica: skraj boru sosnowego (14.06.2016) |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las oddz. 29b (7.06.2015), oddz. 34d (23.08.2016), 26c (10.09.2016) |