Żełuczka izydiowa - Xanthoparmelia conspersa (Ehrh. ex Ach.) Hale 1974
Rodzina: tarczownicowate - Parmeliaceae
|
Opis: Plecha listkowata, ściśle lub luźno przymocowana do podłoża, 4-20 cm średnicy, nieregularna lub rozetkowata. Odcinki nieregularne, wydłużone, o pofałdowanej powierzchni, często z czarnym obramowaniem, oddzielne, przylegające do nieco zachodzących na siebie, 1-3 mm szerokości, rzadko podzielone. Zakończenia odcinków półokrągłe do pierzasto lub nieregularnie wcinanych, lekko ząbkowane, bez rzęsek. Powierzchnia górna żółto-zielona, gładka, błyszcząca, bez oprószenia i bez plamek, umiarkowanie gęsto izydiowana. Izydia początkowo kuliste, szybko zmieniające się na cylindryczne, proste, koralikowato rozgałęzione, 0,06-0,2 mm średnicy, 0,1-1 mm wysokości. Zakończenia odcinków pokryte korą, matowe lub czarne, bez soraliów. Rdzeń biały, z ciągłą warstwę glonów.
Owocniki: apotecja lekanorowe, często występujące, półsiedzące, 2-8 mm średnicy, na powierzchni plechy. Tarczki cynamonowo-brązowe do ciemno-brązowych, bez oprószenia. Brzeżek pokryty izydiami, gładki lub karbowany.
Występowanie: Rośnie na kwaśnych skałach, rzadko na drewnie, często w otwartych i suchych siedliskach, ale także w bardziej zacienionych miejscach w lasach. W Polsce częsta w górach oraz w części niżowej rzadka na głazach narzutowych.
|
gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las oddz. 45a, 45a/d, na kłodzie jesionu wyniosłego |
|