Roślina zimotrwała, liście przybierają w zimie zabarwienie purpurowobrunatne; łuszczyny na szypułkach dł. 15-25 mm (dłuższe niż u rukwi wodnej); łuszczyny dł. 16-25 mm i śr. 1,3-1,8 mm (dłuższe i węższe niż u rukwi wodnej); nasiona ustawione w jednym rzędzie z każdej strony łuszczyny; nasiona o drobnej siatkowatej strukturze, o ponad 130 polach z każdej strony nasienia.

Dotychczas (2009 r.) z terenu Polski podano zaledwie sześć stanowisk zlokalizowanych na Pomorzu Zachodnim i w okolicach Krakowa, z których dwa już nie istnieją, a jedno nie zostało potwierdzone po 1980 roku (Kruk, Szymańska 2009; Smoczyk 2001). W 2009 r. zlokalizowano nowe stanowisko w Wielkopolsce.

Uwaga: W celu zachowania populacji, płaty roślin powinny być przenoszone do tymczasowego zbiornika na okres konserwacji kanału i rowu, i umieszczona z powrotem później. Prawa strona Wielkiego Rowu (w kierunku Kołobrzegu) powinna być chroniona w formie użytku ekologicznego, w celu zachowania jednego z najrzadszych gatunków flory Polski.