[ Rzeżucha czteropręcikowa ]
Łodygi zielne, liczne i rozgałęziające się, owłosione lub nagie (rzadziej), 7-30 cm wysokości. Liście osadzone na długich ogonkach, nie tworzą uszek obejmujących łodygę. Wraz z wiekiem rośliny, pojawiające się nowe liście dość znacznie różnią się od wcześniejszych. Liście pierzastodzielne, z największym listkiem szczytowym i 2, 4 lub 6 bocznymi. Listki u najstarszych liści (dolnych) mają duże powierzchnie, nieregularnie obłe. Listki górne (młodsze) są mniejsze, oszczepowate z wolnym końcem w kształcie łuku, następnie, za dwoma trójkątnymi zębami ostro zwężają się w ogonek.
Kwiaty ledwie widoczne, niepozorne, białe i nierozchylone (proste). Pręcików 4. Działki kielicha wąskie i eliptyczne, 1,5 do 2,2 mm długie, zielone, niekiedy fioletowo nabiegłe. Płatki korony wąskie, klinowato zakończone do 4 mm długie.
Kwitnie od kwietnia do czerwca, czasami także na jesieni. Siedlisko: gleby żyzne, wilgotne i wolne od roślinności.