Trawa wieloletnia. Osiąga wysokość 10–60 cm. Źdźbło gładkie lub słabo szorstkie do 2 mm grubości, podzielone na 2 lub 3 międzywęźla. Liście równowąskie, pochwiaste, na pędach generatywnych skupione u podstawy źdźbła, z wyjątkiem bardzo krótkiego listka w górnej części pędu (zwanego flagowym). Pędy wegetatywne ulistnione liśćmi osiągającymi 30 cm długości i 20 mm szerokości. Liście są słabo bruzdkowane, rzadko, krótko owłosione. Kwiaty zebrane w owalne i połyskujące kłoski, tworzące luźną wiechę o długości 4–9 cm. Gałązki wiechy często rozpostarte, charakterystycznie są falisto pogięte. Kłoski osiągają do 5 mm długości.
Jest gatunkiem światłolubnym, ale znosi także częściowe ocienienie. Występuje w bardzo zróżnicowanych siedliskach: szuwarach, na wilgotnych łąkach, w zaroślach i na słonecznych zboczach. Pędy nadziemne rozwijają się wczesną wiosną, po kwitnieniu przypadającym na miesiące maj-czerwiec, szybko zasychają. Wyróżnia się charakterystycznym aromatem dzięki zawartości kumaryny (zwłaszcza po zasuszeniu).

W Polsce spotykana na całym niżu, ale bardzo rzadko, w znacznym rozproszeniu.