|
[ Łuskowiec jeleni ] [Pluteus cervinus]
Owocnik: kapelusz średnicy 5-15 cm, od żółto- kasztanowato- do smolistobrązowawego, jedwabiście połyskujący lub delikatnie kosmkowaty, w stanie wilgotnym trochę lepki, podłużnie spękany. Blaszki początkowo białawe, później różowe, w końcu brązowoczerwonawe, dość szerokie, nieprzyrośnięte do trzonu. Trzon pokryty brązowymi, włóknistymi strzępkami, w górze nieco zwężający się, cylindryczny, masywny, wewnątrz pełny, wielkości 5-15 x 0,8-2 cm. Miąższ biały, miękki, niezmienny, słabo pachnie rzodkwią i smakuje łagodnie, czasami też lekko gorzko. Zarodniki o wymiarach 7-9 x 5-6 µm, szerokoelipsoidalne, gładkie. Wysyp różowy. Na ostrzu blaszek występują cystydy, o charakterystycznych różkowatych rozgałęzieniach na szczycie.
Występowanie: pospolity, wyrastający od wiosny do jesieni, na obumarłym drewnie liściastym, rzadko iglastym, na pniakach i grubszych gałęziach, na trocinach; najczęstszy łuskowiec, rosnący także w czasie suchej pogody.
Wartość: jadalny, lecz niezbyt smaczny.
Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik", "Grzyby - łatwe i pewne rozpoznawanie"
|