|
Owocnik: Kapelusz białawy, nie przebarwia się, często z przyczepionymi grudkami ziemi, gładki, suchy, centrum czasami spękane na poletka; 40-100(150) mm średnicy, początkowo półkulisty, z wiekiem do płaskiego, czasem nieco zapadnięty w centrum; brzeg długo podwinięty, wystający poza blaszki, często z resztkami osłony; miąższ w kapeluszu gruby. Blaszki młode jasnoróżowe, potem czekoladowobrunatne do czarnobrązowych, gęste, wąskie, wolne; ostrze biało kłaczkowate.
Trzon krępy, 30-60 × 15-25 mm, równogruby, w podstawie zwężony; białawy; powierzchnia gładka do wełnistej; pełny, twardy.
Pierścień silny, dwu- lub wielokrotny, górny najsilniejszy, wzniesiony ku górze, przypominający pochwę; biały do jasnoochrowego.
Miąższ bardzo zwarty, twardy; na przełomie niezmienny lub różowiejący; zapach przyjemny, gorzkich migdałów; smak przyjemny, orzechowy.
Występowanie: Częsty. Owocniki częściowo podziemne, wyrastają od wiosny do jesieni w grupach, na terenach ruderalnych, na poboczach dróg, koło śmietników, czasem pomiędzy płytami chodnikowymi lub żwirem utwardzającym drogę.
Wartość: jadalna.
Publikacje:
- Zgłoszony do rejestru GRej (zaakceptowany)
|