Porek brzozowy - Piptoporus betulinus (Bull.; Fr.) Karst.
Rodzina: pniarkowate - Fomitopsidaceae
|
[ Białoporek brzozowy ] Owocnik: wielkości 10-20 x 2-6 cm, siedzący, przyrośniety bokiem lub z bardzo krótkim, szczątkowym trzonem, niekiedy także przyrośniety stroną grzbietową, poduszeczkowaty lub półkolisty. Powierzchnia biała, biaława, potem brudnocielista, orzechowa lub płowa, gładka, matowa. Rurki długości 1,5-5(8) mm, białe, lub słomkowożółtawe. Pory koliste. Hymenofor początkowo białawy, potem brudnocielisty lub jasno przydymiony. Miąższ biały, na przekroju jednolicie zwarty, watowaty, łykowaty, niewłóknisty, po wyschnięciu korkowaty. Zarodniki o wymiarach 4,5-6 x 1,3-1,5 µm, cylindryczne, wygięte, bezbarwne, gładkie. Wysyp biały. Występowanie: na żywych, obumierających lub na martwych pniach i gałęziach brzozy. W lasach, zaroślach, parkach, przy drogach, wszędzie bardzo pospolity. Wartość: niejadalny. Uwaga: słaby pasożyt powodujący intensywną, białą zgniliznę. Młode owocniki wyrastają w postaci białawych bulw i później wykształcają warstwę rurek. Rurki dojrzałych owocników łatwo można oddzielić od miąższu kapelusza. Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" - Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda - "Grzyby i ich oznaczanie". |
| Kołobrzeg: | Parki, lasy nadmorskie |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las; Kopuła |
| gm. Dygowo: | Torfowisko Stramniczka |