Żagiew orzęsiona - Polyporus ciliatus Fr.
Rodzina: żagwiowate - Polyporaceae
|
[ syn. Polyporus lepideus ] Owocnik: kapelusz średnicy 3-6 cm, dość jasny, szarobrązowawy do beżowobrązowawego, rzadziej z ciepłym odcieniem ciemnobrązowym, w środku pępkowato wgłebiony do szeroko garbkowatego. Powierzchnia aksamitna do delikatnie filcowatej. Brzeg często orzęsiony. Rurki białawe, często trochę zbiegające. Pory bardzo drobne i dlatego za młodu trudno dostrzegalne okiem nieuzbrojonym (4-6 na 1 mm). Trzon zabarwiony jak kapelusz, na powierzchni delikatnie filcowaty, często pękający w charakterystyczny zygzakowaty wzorek, osadzony w środku. Miąższ łykowato-elastyczny. Występowanie: IV-VI i VII-VIII; na obumarłych pniach lub gałęziach drzew liściastych; częsta. Uwaga: często mylona z żagwią zimową lecz wytwarza owocniki dopiero w temperaturach wiosennych. Dobrą cechą rozpoznawczą są bardzo drobne pory. Forma wiosenna f. lepideus zwykle o większych kapeluszach i przeważnie też wyraźnie włóknisto-łuskowatym trzonie bywa przedstawiana w atlasach jako osobny gatunek Polyporus lepideus. Owocuje od końca kwietnia do połowy czerwca. Forma typowa f. ciliatus owocuje w lipcu i sierpniu i ma zwykle szczeciniasto owłosiony kapelusz i trzon. Literatura:
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik" |
| gm. Ustronie M.: | Kołobrzeski Las (3.05.2012) |