|
[ Płomiennica zimowa ]
Owocnik: kapelusz średnicy 1-12 cm, jasnożółty, pomarańczowożółtawy do rdzawopomarańczowego, ciemniejszy na szczycie, prześwitująco żłobkowany lub nieżłobkowany. Powierzchnia gładka, lepka, po wyschnięciu lśniąca. Blaszki początkowo białe, później żółtawe, różnej długości, przy trzonie zaokrąglone. Trzon ciemnobrązowy, górą żółtawy, wielkości 5-10 x 0,3-1,2 cm, na powierzchni aksamitny, u podstawy czasem korzeniasty. Miąższ elastyczny, żółtawy o smaku prawie łagodnym i słabym, nieokreślonym zapachu. Zarodniki o wymiarach 8-9 x 5-6 µm, elipsoidalne, gładkie. Wysyp białokremowy.
Występowanie: dość częsty, wyrastający gromadnie od późnej jesieni do wczesnej wiosny, nieraz przez całą zimę (zwłaszcza w okresach odwilży). Rośnie na drewnie w lasach, parkach lub ogrodach, zwłaszcza na wierzbach i topolach, często w kępkach.
Wartość: jadalny, smaczny grzyb, szczególnie cenny dlatego, że owocnikuje zimą (stosować tylko kapelusze). Jest również uprawiany.
Literatura:
- Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda - "Grzyby i ich oznaczanie"
- Ewald Gerhardt - "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik"
|