Mirocice

Przewidywany Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy

Mapa: Granice przewidywanego Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego "Mirocice"

Wersja zaproponowana w Opracowaniu ekofizjograficznym Kołobrzegu z 2004 r. autorstwa mgr Zofii Kempińskiej.

Obiekt obejmuje obszar o pow. ok. 150 ha w południowo-wschodniej części miasta, położony na wschód od os. Janiska i toru kolejowego Kołobrzeg - Białogard.

Widok na "Mirocice" od strony Stramnicy

Od północy granicę wyznacza złoże borowiny, wschodnią i południowo - wschodnią granicę stanowi administracyjna granica miasta.
Skonfigurowana rzeźba młodoglacjalna, prawie naturalna (stosunkowo niewiele zmieniona przez wojsko, które dysponowało terenem ponad 40 lat), częściowo zadrzewiona, głównie porośnięta roślinnością trawiastą, bylinami i chwastami. Wzdłuż drogi rosną okazałe drzewa (buki, dęby, topole i drzewa owocowe). Pagórki morenowe osiągają wysokość 20 m n.p.m., najwyższy punkt to 32,5 m n.p.m.

Oczko wodne w "Mirocicach"

Doskonałe miejsce do ustawienia wieży widokowej - widok na złoża borowiny, miasto i dolinę Stramnicy. Występują naturalne oczka polodowcowe oraz bagienne obniżenia wytopiskowe i dolinki erozyjne. W niewielkiej odległości za torem kolejowym znajdują się źródła rzeki Stramniczki, będącej prawobrzeżnym dopływem Parsęty. Teren od lat nieużytkowany rolniczo, ma niewielką przydatność dla upraw rolnych. Są to głównie tereny przeznaczone pod zalesienie. Nieco lepsza jest jakość gruntów w południowej części obszaru.

Obszar proponowany jest do ochrony, głównie ze względów urokliwości krajobrazowej oraz bioróżnorodności gatunkowej roślin i zwierząt. Ze względu na stosunkowo małe rozpoznanie w "Waloryzacji przyrodniczej" miasta wymaga szczegółowego rozpoznania.

Podkolan zielonawy

Występują tu m.in.: listera jajowata, kukułka szerokolistna, kukułka krwista, kukułka Fuchsa, podkolan zielonawy, podkolan biały, kruszczyk szerokolistny, centuria pospolita, rosiczka okrągłolistna, pełnik europejski, bobrek trójlistkowy, kocanki piaskowe, wilżyna bezbronna, turzyca piaskowa, marzanka wonna, złoć pochwolistna, pszeniec różowy, wyka lędźwianowata, seradela drobna, bniec czerwony, chroszcz nagołodygowy, skalnica ziarenkowata, dzwonek skupiony, macierzanka zwyczajna
oraz grzyby i porosty: kisielnica wierzbowa, przylepka oliwkowa, pustułka rurkowata, mądziak psi, kolczatek strzępiasty, klejoporek dwubarwny, piestrzyca - Helvella queletii, smardz stożkowaty

Szczególnie interesujące są fragmenty wilgotnych lasów o charakterze łęgów jesionowo - olszowych. Miejscami mają one charakter łęgów źródliskowych. W niektórych miejscach na podłożu piaszczystym i suchym ukształtowały się suche murawy napiaskowe, od strony południowej noszą one cechy okrajkowych muraw kserotermicznych (ciepłolubnych), o bogatej i urozmaiconej szacie roślinnej. Na obszarach o większej wilgotności wykształciły się niżowe łąki świeże z udziałem rajgrasu wyniosłego.
Na obszarze torfowisk i wilgotnych łąk kopalni borowiny przeległych do działki nr 4 od strony północnej możliwe jest występowanie roślinności halofilnej.

Listera jajowata i kukułka szerokolistna

Zagrożeniem dla obszaru jest składowanie ziemi z wykopów budowlanych i niwelacja składowisk prowadząca do zmian w naturalnym ukształtowaniu terenu. Niekorzystny wpływ na środowisko wywierać może ewentualna zabudowa mieszkaniowa.

Obszar "Mirocice" nie posiada Planu Zagospodarowania Przestrzennego a wykonana już infrastruktura komunalna i prace ziemne na tym obszarze wyprzedziły sporządzenie i uchwalenie Planu. Wspomniane inwestycje prowadzone były bez należytego rozpoznania wartości przyrodniczej obszaru i prawdopodobnie, spowodowały nieodwracalne zmiany w środowisku.

Mirocice: szkic rozmieszczenia cennych roślin (opracowanie własne)

W "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Kołobrzeg" autorstwa Anny Siekierskiej (Uchwała Rady Miasta z dnia 12.06.2013 r), nie przewiduje się utworzenia ZP-K "Mirocice".
Teren położony na południe od granicy obszaru górniczego przeznaczony został pod zabudowę rezydencjalną i apartamentową pomimo wielu protestów i uwag zgłaszanych do projektu "Studium...".

Los tysięcy storczyków rosnących na tym obszarze jest zagrożony!

Zobacz wykaz gatunków, których występowanie stwierdzono na obszarze Mirocic (dz. nr 4) do 2014 roku.

Mirocice: wycinek mapy Studium

Formy zagospodarowania obszaru Mirocice wg Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania miasta Kołobrzeg z 2013 r.
- ZP, ZL - zieleń parkowa i leśna,
- MN.R - mieszkaniowa niska rezydencjalna,
- MW.A - mieszkaniowa wysoka apartamentowa Wpływ zabudowy obszaru na złoże borowiny:
Ekpertyza hydrologiczna

Zdewastowany fragment przyrody "Mirocic" (obszar dawnej strzelnicy)

W kwietniu 2014 r. obszar dawnej strzelnicy został pokryty warstwą ziemi z rozplantowanych ziemnych wałów bocznych. Flora na tym terenie nie została uprzednio zinwentaryzowana. Najprawdopodniej znajdowały się także tu, podobnie jak na terenie wokół strzelnicy, stanowiska chronionych roślin.
O szkodzie w środowisku Stowarzyszenie "Ekologiczny Kołobrzeg" powiadomiło Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie. Jest to kolejny fragment terenu "Mirocic" zdewastowany przez właściciela poprzez zasypanie warstwą ziemi. W 2007 r. obszar ok. 4 ha na pólnoc od głównej drogi gruntowej pokryto grubą warstwą ziemi pochodzącą z wykopów budowlanych z Kołobrzegu także bez wcześniejszego zinwentaryzowania roślinności.

Wyniki inwentaryzacji obszaru Mirocice w ramach waloryzacji NOF (2015)

W waloryzacji przyrodniczej Nadmorskiego Obszaru Funkcjonalnego (NOF) z 2015 r. zaproponowano objęcie Mirocic ochroną w formie Obszaru Chronionego Krajobrazu 'Mirocice - Stramnica'. Jest to obszar położony częściowo na terenie Miasta i na terenie gminy Kołobrzeg, między Mirocicami, Stramnicą, a Kądzielnem i dalej na południe w kierunku na Niekanin i Czernin.

Wyniki inwentaryzacji obszaru Mirocice z 2021 roku

W waloryzacji przyrodniczej z 2021 r. w obszarze Mirocice nie zaistniały istotne zmiany. Utrzymano propozycję ochrony obszaru w formie Obszaru Chronionego Krajobrazu.

Plan: wieś Mirocice (Bullenwinkel) przed II wojną światową

Mirocice (Bullenwinkel) to dawna, niewielka wieś chłopska położona bezpośrednio na północny wschód od nitki torów kolejowych (trasa Kołobrzeg - Białogard).
Wieś powstała w XVI w. w pobliżu drogi wojskowej wiodącej wówczas z Kołobrzegu do Koszalina. Trakt ten omijał bagniste i silnie zalesione tereny niziny przybrzeżnej przebiegając na południe od Kołobrzeskiego Lasu. Jego początek znajdował się na Przedmieściu Lęborskim, dalej prowadził przez tereny położone na północ od Stramnicy, przechodził przez wieś Stramniczkę i biegł dalej w kierunku Stójkowa, Kukini i Rusowa. Historyczna droga przecinała linię kolejową w pobliżu dzisiejszego przejścia przez tory i omijała obszar Mirocice od południa.
Według spisu ludności z 1939 roku wieś zamieszkiwało 127 mieszkańców. Wieś liczyła 30 gospodarstw domowych, z tego 5 zagród chłopskich rozlokowanych było wokół stawu znajdującego się na terenie wsi. W pobliżu linii kolejowej na północ od zabudowań wiejskich znajdowała się dawna cegielnia. We wsi pobudowano w pierwszej połowie XIX w. szkołę. Wieś Mirocice wielokrotnie doznawała zniszczeń podczas działań wojennych związanych z dziejami Kołobrzegu. Po II wojnie światowej tereny wsi znalazły się w granicach poligonu wojskowego. Obecnie miejscowość ta nie istnieje.