Mokradłosz olbrzymi - Calliergon giganteum Schimp.
Rodzina: krzywoszyjowate - Amblystegiaceae
|
Opis: Mech klimatu zimnego. Charakteryzuje się bardzo powolnym i wieloletnim wzrostem, ok. 1 cm w roku. Rozwija się dobrze pod wodą. Typowe formy mają łodyżki do 30 cm długie, pojedynczo pierzaste; rośnie w mocnych, wysokich darniach żółto- lub brązowawozielonych; liście łodygowe szeroko sercowato-jajowate, tępe; żebro mocne, kończy się przed szczytem; skrzydełka ostro odgraniczone.
Występowanie: Porasta zbiorniki wodne, torfowiska, mokradła, stawy, rowy, doły potorfowe bogate w wapń. Porasta arktyczną tundrę. Pospolity na niżu w całym kraju, w górach rozproszony.
Uwaga: C. giganteum może być mylony z kilkoma innymi gatunkami, o charakterystycznym rozgałęzionym wyglądzie, występującymi w siedlisku mokrym i na wapiennym podłożu. C. cordifolium jest krótszy, ale ma dłuższe odgałęzienia i nie ma formy drzewiastej i zróżnicowanych płatów komórek podstawy liści, które są w związku z tym mniej widoczne niż u C. giganteum. Z kolei słabo rozgałęzione formy mogą przypominać Calliergonella cuspidata, ale charakteryzują się długim nerwem. Również Calliergonella cuspidata posiada odgałęzienia w jednej płaszczyźnie.
C. giganteum jest rzadkością w wilgotnych, wapiennych torfowiskach, zazwyczaj z podstawą pędu zanurzoną w wodzie .
|
|