9130 Żyzne buczyny

podtyp: 9130-1 Żyzna buczyna niżowa

Jest to las bukowy wykształcający się na glebach świeżych, brunatnych wyługowanych lub płowych, charakteryzujący się stosunkowo bujnym i bogatym runem, budowanym przez typowe gatunki dla eutroficznych siedlisk leśnych. Znamienny jest udział w runie gatunków z rodzaju żywiec. Lasy zajmują siedliska nizinnego lasu świeżego, rzadziej lasu wilgotnego. Zbiorowiska żyznej buczyny niżowej mają najczęściej strukturę czterowarstwową. W drzewostanie dominuje buk zwyczajny, niekiedy obok buka w nieznacznej domieszce może występować: dąb bezszypułkowy, klon jawor, grab zwyczajny i inne gatunki liściaste, a w płatach uboższych także sosna zwyczajna. W warstwie krzewów występuje wiciokrzew suchodrzew.

Płaty lasów bukowych występujące na glebach uboższych i bardziej suchych, mogą wykazywać pokrewieństwo do zespołu Pino-Quercetum s.l. W runie żyznej buczyny niżowej brak jest gatunków górskich. Brak jodły i świerka wyróżnia zespół żyznej buczyny niżowej od buczyn karpackich.

Spośród gatunków charakterystycznych dla związku i rzędu występują tutaj licznie: przytulia wonna, gajowiec żółty, szczyr trwały, zawilec gajowy, trędownik bulwiasty, fiołek leśny i prosownica rozpierzchła.
Charakterystyczne jest występowanie gatunków leśnych o niżowym typie zasięgu, jak: przylaszczka pospolita, żywiec cebulkowy, bluszcz pospolity i turzyca palczasta. Warstwa mszysta jest bardzo uboga.