|
Opis: Paproć wieloletnia, drobnych rozmiarów, osiąga wysokość 45 cm. Składa się z kłącza i liści.
Liście żółtawozielonego koloru, wyrastające pojedynczo z kłącza na długim ogonku liściowym. Blaszka cienka, naga, potrójnie pierzasta, odcinki górne podwójnie pierzaste. Na spodniej stronie liści przy brzegu znajdują się kupki zarodni. Zawijek brak. Ogonek liściowy prawie trzykrotnie dłuższy od blaszki liściowej, pokryty jest u dołu lancetowatymi łuskami. Część podziemna posiada słabo rozgałęzione kłącze, czarno połyskujące, pokryte bladobrunatnymi łuskami. Nieliczne kupki zarodni wytwarzają żółtawobrunatne, fasolowate zarodniki.
Występowanie: Występuje w żyznych, cienistych, wilgotnych lasach iglastych i liściastych oraz w górach wśród kosodrzewiny.
Literatura:
- Dariusz Tlałka, Adam Rostański - "Atlas i klucz - Paprotniki Polski"
- Hanna Wójciak - "Flora Polski. Porosty, mszaki, paprotniki"
|