|
Opis: Reliktowa, wieloletnia paproć o charakterystycznych skórzastych, zielonych i zimotrwałych liściach płonnych, rozłożonych w rozetę. Od lipca do września pojawiają się wzniesione liście zarodnionośne, odmienne od płonnych - o bardzo wąskich odcinkach.
Liście asymilacyjne długości do 50 cm i szerokości do 7 cm, pojedynczo pierzaste, zwężone na szczycie i u podstawy, zwykle zimujące. Odcinki siedzące, równowąskie, naprzemianległe lub niewyraźnie naprzeciwległe, całobrzegie, po 30-60 z każdej strony zielonej osadki. Na odcinkach dobrze widoczny nerw środkowy oraz rozgałęzione nerwy boczne. Liście zarodnionośne 1,5-2 razy dłuższe, także pojedynczo pierzaste, z brunatną osadką i długim ogonkiem, wyrastają w środkowej części rozety, sztywno wzniesione ku górze, nie zimują. Zarodniki dojrzewają od lipca do sierpnia.
Występowanie: Pospolity w Karpatach, rozproszony w Sudetach, w południowej i północno-zachodniej części niżu. Rośnie w widnych lasach liściastych, wilgotnych i cienistych borach sosnowych i mieszanych. Spotykany w buczynach, zwłaszcza kwaśnych oraz w lasach sosnowych, niekiedy w olsach torfowcowych. Preferuje siedliska półcieniste, świeże i średnio wilgotne, gleby piaszczyste, gliniaste, kwaśne, próchniczne. Na niżu Polski jest reliktem glacjalnym.
Uwaga: do 30.09.2014 r. objęty był ścisłą ochroną gatunkową.
Objęty częściową ochroną gatunkową
Cenny dla Pomorza Zachodniego; E - wymierający
Literatura:
- Dariusz Tlałka, Adam Rostański - "Atlas i klucz - Paprotniki Polski"
- Hanna Wójciak - "Flora Polski. Porosty, mszaki, paprotniki"
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin
Publikacje:
- Stanowisko w Kołobrzeskim Lesie zgłoszone do RDOŚ Szczecin, Nadleśnictwa Gościno, UG Ustronie Morskie
|